Λέγεται ότι, κι αν απ’ όλα τα κείμενα της Καινής Διαθήκης σωζόταν μόνο η παραβολή του σπλαχνικού Πατέρα, θα ήταν αρκετή για να γνωρίσουμε ποιος είναι στ’ αλήθεια ο Θεός, όπως μάς τον αποκάλυψε ο Ιησούς Χριστός.
Μέσα από την τόσο διαφορετική συμπεριφορά των πρωταγωνιστών της βλέπουμε:
- Ανθρώπους που, παρά τις αποτυχίες τους, τολμούν, εμπιστευόμενοι την πατρική αγάπη, να επιστρέψουν στο Θεό (όπως ο μικρός γιός).
- Ανθρώπους που, αν και είναι φαινομενικά κοντά στο Θεό, είναι στην ουσία μακριά του και χρειάζονται τη δική του επέμβαση, για να τον βρουν πραγματικά (όπως ο μεγάλος γιός).
- Ένα Θεό που έχει αγάπη για όλους, παραμένει εύσπλαχνος προς όλους και με τον τρόπο που ο καθένας έχει ανάγκη.
Αυτός ο μοναδικός Πατέρας της παραβολής, που πάντα μάς
περιμένει, μάς κάνει να νιώθουμε παιδιά του και να έχουμε τη βεβαιότητα ότι το
«σπίτι του» είναι πάντοτε ανοιχτό και για μας. (Από το βιβλίο Θρησκευτικών της
Β΄ Γυμνασίου ΟΕΔΒ, Σ.118)
